Copacabana
Door: Margriet
Blijf op de hoogte en volg Mitchell en Margriet
07 Oktober 2018 | Bolivia, Copacabana
We starten de dag rustig op met een ontbijtje in het hostel. Na het ontbijt lopen we nog even naar de bakker van gisteravond. We hadden namelijk gevulde donuts gezien met oa bakkersroom. Een lekkere zoete snack van 50 cent voor als we in de bus zitten naar Bolivia.
Om 08:30 worden we opgehaald door PeruHop en worden we naar de touringcar gebracht. We rijden zo’n 2u naar de grens, waar we lopend de grens over moeten. We krijgen makkelijk dus exit stempel van Peru en ook zonder enige moeite de stempel voor Bolivia. Ze kijken niet eens naar het strookje wat we hebben ingevuld met wat informatie (oa over verblijf). Na 10 minuten met de bus komen we aan in Copacabana aan.
Het zou zo’n 800meter tot het hostel zijn, dus besluiten te gaan lopen. We hadden er alleen geen rekening mee gehouden dat we op 3800m hoogte zitten en we de berg stijl omhoog lopen... halverwege komt een vrouw naar ons toe, met de vraag waar we heen gaan en dat ze een busje heeft. We wijzen de vrouw vriendelijk af en sjokken verder naar boven. De vrouw blijft mee lopen, biedt aan om de tassen te dragen. We vertrouwen het tenslotte niet, dus besluiten de mevrouw na een aantal keer een beetje te negeren. Echter worden we ingehaald door een busje, waarop de vrouw de deur al open zet. Wij lopen langs de bus, totdat een Duitse jongen zegt dat het de vrouw van de baas is en de manager achter het stuur zit.... we voelen ons een beetje lullig tegenover de vrouw, aangezien we zo wantrouwig deden terwijl ze ons alleen maar wou ophalen...
De weg naar het hotel was even afzien, maar het uitzicht is geweldig! We hebben een balkon met hangmatten, dus tijd om even te relaxen. Om 15:00 besluiten we dat het wel eens tijd is voor lunch. Om 16:30 pas weg bij het restaurant, dus besluiten makkelijk te doen voor het avondeten. We halen twee broodjes en wat chippies. Lopen een rondje door de stad en vertrekken weer richting hotel. Dit keer gaat het iets makkelijker, want we hebben 20kg minder bij ons. Het koelt al snel af, dus we kruipen onder de dekens en vallen al snel in slaap.
We starten de dag rustig op en gaan richting ontbijt. Heerlijk luxe ontbijt met fruitsalade, pannenkoeken, avocado maar ook vanalles voor bij de yoghurt. Echter is het regenseizoen al begonnen, dus spelen nog een spelletje op de kamer. Rond 10:00 vertrekken we naar onze eerste activiteit vandaag. We klimmen stijl een berg omhoog (goede training voor de Inca Trail), nemen regelmatig een adem pauze en komen bij de top terecht. Hier is iets neer gezet door de Inca’s, echter hebben we geen idee wat de functie hiervan was. De berg af gaat een stuk makkelijker. Lopen nog wat verder voor nog een bezienswaardigheid, de Inca Chair. Dit zijn grote stenen waarin plekken zijn gemaakt om te zitten.
We lopen terug naar het stadje want gaan om 13:00 met de boot weg. We komen langs de kerk waar alle auto’s gezegend worden en versierd zijn met bloemen. Ergens een lunch tentje gezocht en helaas was dit de eerste slechte ervaring met het eten. Ik laat m’n eten staan en samen eten we het lekkere van Mitchell zn lunch op.
Om 13:15 vertrekken we met de boot richting Isa del Sol, het eiland waar volgens de Inca’s de zon is geboren. Helaas is er ruzie tussen de noord en zuid kant. Dit betekend dat we maar een klein deel van het eiland kunnen zien. Nogmaals moeten we stijl de berg op, dus weer even afzien. Het blijft wennen dat wanneer je je inspant het gewoon lang duurt voordat je op adem bent... We genieten van het uitzicht en vertrekken weer terug naar Copacabana.
Om 18:30 hebben we ergens gereserveerd, dus tot die tijd relaxen we op het dakterras van een café. Het restaurant blijkt van de broer van de eigenaar van ons hotel te zijn. Op internet had ik gelezen dat de kaasfondue heel goed was, dus onze keuze was snel gemaakt. Bord vol brood, schaal vol groentes en een bord vol quinoa salade. Heerlijk genoten en de gehele quinoa salade mee naar huis genomen, want het was veel te veel. We vragen de eigenaar om een taxi te bellen, dus 10 minuten later worden we opgehaald (door zn schoonbroer).
Ze zijn hier erg zuinig op de auto’s, want alle stoelen zitten nog in het plastic en karton op de grond. De chauffeur is nog niet zo oud, met een oudere man op de bijrijdersstoel. Ons vermoeden is dat hij rijles krijgt en ons ondertussen naar huis brengt. Hij neemt alle bochten heel voorzichtig, rijdt veel in zn 1 en rijdt nog bijna een oud dametje aan. Dus ons vermoeden wordt bevestigd. We komen veilig aan bij het hotel en bedanken hem voor het ritje. Vertrekken richting de kamer en lezen nog wat.
Morgen gaan gaan we nog een berg beklimmen voor een mooi uitzicht over Copacabana. Om 17:00 vertrekken we met de nachtbus alweer naar onze laatste bestemming; Cusco.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley